Stuitligging: de feiten en keuzes

De geboorte van mijn zoontje was een stuitligging. We kwamen er pas tijdens de laatste persweeën achter dat niet zijn hoofd, maar zijn billen het eerst naar buiten kwamen. Ik was blij met de keuze voor een badbevalling aangezien mijn zoontje daardoor meer ontspannen bleef en hij heel rustig het water in gegleden is. In de koude lucht kunnen kindjes nogal eens schrikken en als reactie daarop proberen te gaan adem halen of bewegen. Dr. Barbara Harper geeft aan dat een stuitbevalling een indicatie is voor een waterbevalling.

In 2.5 tot 3% van de geboortes heeft de baby een stuitligging. In Amerika en Europa is het de gewoonte om een stuitligging te zien als een medische complicatie. In de meeste gevallen wordt een keizersnede gepland, omdat de kans op overlijden van de baby kleiner is dan met een vaginale geboorte. Toch zijn er ook onderzoeken die juist uitwijzen dat het veiliger is juist vaginaal te bevallen ipv een keizersnede (bron & bron). Hier is een trailer te zien van een vrouw die strijd voor haar keuze om haar baby vaginaal geboren te laten worden.

In Nederland wordt geadviseerd om na 36-37 weken bij een stuitligging de baby te laten draaien door middel van een uitwendige versie. Voor 36-37 weken is namelijk de kans groot dat de baby zelf nog draait. Dit doen ze door de billen van de baby één kant op te draaien en tegelijkertijd het hoofdje de andere kant op tegen de richting van de klok in. Het succes van een EVC is 30-80%, waarbij geldt dat de kans op succes groter is vroeger in de zwangerschap en bij meer vruchtwater. Een uitwendige versie kan helaas niet bij een meerling. Er kunnen echter complicaties optreden (bij ongeveer 1 op de 100 kan een directe keizersnede nodig zijn) en het kan pijnlijk zijn voor de moeder. Of het pijnlijk is voor de baby is niet onderzocht. Hoe dit in zijn werk gaat kun je in onderstaande filmpje zien.

Wanneer de baby in een stuit blijft liggen is wordt aangeraden in het ziekenhuis te bevallen, maar is vaginaal bevallen nog steeds mogelijk (bron). In het Henri Serruy ziekenhuis in Oostende (België) is een stuitbevalling een indicatie voor een waterbevalling (meer). In Nederland betekent het dat je onder begeleiding van een gynaecoloog bevalt en op het bed komt te liggen met je benen in beugels. Een groot nadeel hiervan is dat hierbij veel druk op de onderrug ontstaat het heiligbeen en het stuitje niet meer flexibel zijn en niet naar buiten kunnen bewegen. Dit kan wel 30% ruimte schelen, wat nou net het verschil kan maken tussen een makkelijke en moeilijke laatste fase van de bevalling. Een ander gevolg van deze onnatuurlijke houding is dat je de weeën minder goed kunt opvangen waardoor ze als pijnlijker worden ervaren.

Samenvatting

Wanneer je een stuitligging hebt is het dus heel belangrijk je goed voor te laten lichten van de voor- en nadelen van de verschillende opties. Neem hiervoor de tijd en verdiep je ook in de mogelijke alternatieven.

Een aantal alternatieve methoden die mogelijk helpen het kindje te laten draaien zijn:

• Acupunctuur/moxatherapie (zie filmpje)
• Rebozo
• Hypnotherapie
• Homeopathie
• Craniosacraaltherapie
• Contact met je baby
• Visualisatie
• Inversion techniek (zie filmpje)
• Correctie van het bekken mbv osteopaat of chiropractor
• TRE 

Binnen De Geboortenis is een diversiteit van disciplines aanwezig die wellicht kunnen ondersteunen. Hier zijn alle zorgprofessionals te zien.

Uit onderzoek blijkt dat moxaterapie goede resultaten geeft. Hier kun je er meer over lezen.

Hier is een filmpje te zien van een stuitbevalling. Prachtig is het om te zien hoe de aanwezige medici in respect en vertrouwen omgaan met de geboorte van deze baby.

Klik hier voor meer achtergrondinformatie.